Prezentacje maturalne - motyw winy i kary

Od dawna interesował mnie związek pomiędzy winą i karą. W pewnym sensie jest to dobro i zło, czyli odwieczny temat literatury. Problemy życia ludzkiego, dokonywania wyborów w każdej epoce były pretekstem do napisania dzieł, które mają za zadanie podpowiedzieć nam, jak mamy żyć oraz przestrzec nas przed złymi decyzjami, szczególnie tymi, które niosą ze sobą fatalne skutki.

Symbolika winy i kary jest bardzo rozległa. W literaturze możemy odnaleźć karę, która wskrzesza winowajcę, a także taką, która pogrąża zbrodniarza w mrokach. Jest to środek represyjny lub wychowawczy, stosowany względem osób, które popełniły przestępstwo lub naruszyły normy prawne, bądź obyczajowe. Kara powszechnie występuje w procesie wychowania dziecka, aby nauczyć je prawidłowego zachowania oraz podstępowania w życiu. W wymiarze sprawiedliwości, kara to środek przymusu stosowany przez organy państwowe wobec sprawcy przestępstwa lub wykroczenia. Celem karania jest prewencja. Sąd może też wymierzyć tzw. środki karne, którymi są np. pozbawienie praw publicznych, zakaz wykonywania zawodu itd. Wina i jej konsekwencja są wynikiem posiadania przez człowieka wolnej woli. Tak, więc zło zostało stworzone i jest rezultatem niewłaściwego użycia wolnej woli. Literatura dąży do uświadomienia nam, że zawsze za popełnione winy czeka nas kara i jeśli za życia nie zostaniemy ukarani, to po śmierci dosięgnie nas. Wiemy o tym między innymi z różnych dzieł literackich XIX wieku. Nasze gotowe prezentacje maturalne ukazują występki wynikające z premedytacji i popełnione są w afekcie. Przedstawiają losy ludzi, którzy zrozumieli swoje winy i przyjęli karę, albo którym, po okazaniu skruchy, wybaczono. Poświęcone są również zbrodniarzom mylnie sądzącym, że zło nigdy nie wyjdzie na jaw. Motyw winy i kary ukazuje mechanizmy popełniania zbrodni (winy) oraz karę za nią. Wina to dokonanie niegodziwego lub złego czynu, kara to odpowiedzialność za popełnioną winę. Przysłowie mówi: „nie masz winy bez kary”, lecz wina może być różnie pojmowana, więc kara może być nieadekwatna, ale musi być wykonana.

Prezentacje maturalne - Motyw kobiety

Kobieta i kobiecość to temat, który od zawsze pasjonował artystów. Kobiety portretowano, rzeźbiono, opisywano. Występują w roli idealnych istot niosących ukojenie, lub demonów sprowadzających mękę.

Są kochane, uwielbiane, lub nienawidzone, potępiane. Bywają również towarzyszkami i dopełnieniem mężczyzn, ale także ich wrogiem, uosobieniem chaosu wszechświata. W różnych kulturach i religiach kobiety pełnią odmienne role i są inaczej postrzegane. Motyw kobiety w literaturze może się stać tematem rozprawy, bo można tu wykorzystać niezwykłe obszerny materiał. Kobieta to bohaterka właściwie każdego utworu literackiego, w bardzo wielu pełni na tyle ważną rolę, by ją opisać i sklasyfikować. Dane prezentacje maturalne scharakteryzują najważniejsze bohaterki lektur, ale i na podstawie tych portretów będę mogła udokumentować tezę, ze bez postaci kobiet literatura byłaby mniej interesująca, a już na pewno mniej fascynująca i skłaniająca do rozważań o naturze człowieka. Kobieta pełni ważną rolę już od czasów biblijnych. Ewa, żona Adama, pierwsza kobieta, która pojawiła się na ziemi. To również pierwszy człowiek obarczony grzechem pierworodnym, bo Ewa pierwsza spróbowała owocu z drzewa wiadomości dobra i zła. To wreszcie pierwsza matka, ta, która dała początek rodzajowi ludzkiemu.

Prezentacje maturalne - motyw śmierci

Śmierć jest nieodłącznym elementem życia. Po narodzinach, dorastaniu, wieku dojrzałym, naturalną koleją rzeczy jest umieranie.

Motyw śmierci był poruszany na łamach literatury od wieków, ponieważ ludzie próbowali się ze śmiercią oswoić, zrozumieć ją i to, co dzieję się po niej. W okresie romantyzmu artyści ukazywali śmierć wielkich bohaterów narodowych. Chcieli w ten sposób pokazać, że postawa patriotyczna to nie tylko życie polegające na walce z wrogiem, ale tez godna śmierć, która stanowi uwieńczenie bohaterskiego życia. Bohaterowie tacy jak Ordon, Sowiński, Emilia Plater zostali ukazani jako przykłady prawdziwych patriotów, walczących o wolność i niepodległość ojczyzny, godnie oddających życie za sprawę, w którą wierzyli. Jacek Soplica jest przykładem, że z beztroskiego zawadiaki można stać się odważnym i szlachetnym człowiekiem, który nie tylko walczy z wrogami ojczyzny, ale potrafi poświęcić się dla rodaka i odwiecznego wroga, a przed śmiercią uzyskać przebaczenie. Konrad Wallenrod wolał popełnić samobójstwo, niż zostać pojętym przez przeciwników i zginąć z ich rąk.